Eg har fått meg ein ny ven. Ein som et bananar som ein apekatt, får grøn forstopping av utsikta (gras og tre og slikt) og ber meg hive heile driten i komposten, fordi han ikkje er interessert i den der suppedassen.
Han får meg til å skratte lenge etter eg såg han sist.
Eg går løgne ærend på Vangen for tida, det er for han.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar